atelier vorm-kleur-ruimte
Caedesmaxilla Diaboli
Mijn eerste project voor vorm kleur ruimte begon met een tekening die ik in mijn vrije tijd had gemaakt op mijn laptop ia Medibang paint, ik besloot om dit in een kort verhaal te maken, door een scene er voor en na te tekenen, hierna heb ik deze afbeeldingen afgeprint en op een maquette karton geplakt en heb ik hier het verhaal onder geschreven, het gaat als volgt:
The Caedesmaxilla Diaboli, an apex predator on its planet, lunges from the densely packed foliage, surprising the accomplished hunter, however, the beast doesn't yet realize how grave of a mistake exposing itself to Smokes truly was. It may have the size and power, but not nearly the ruthlesness needed to challenge the human.
As the Diaboli encroaches quickly, closing the already narrow distance between the hunter and the beast, the human takes aim. Smokes will have to rely on his reflexes and his split second decision making, for this shot is an all or nothing, life or death, him or the hunter. As the apex predator opens its strong muscled jaws, ready to crush its prey with the power of a car crash, the intruder pulls the trigger.
The bolt pierces the thick skull of Eden's apex predator with ease, some nearby Dracornu Nally come flying from the trees as the earsplitting sound disrupts the silent jungle life, the loud bang is followed by a thud as the massive 10 000 pound predator falls to the ground, its purple blood flowing from the hole in its head. Another casualty on planet Edens bloodshed soil. The domination of man over monster made clear ones again, The Diaboli's head will make a fine trophee on Smokes wall.
Dit verhaal is bedoeld als een onofficieel fragment van een groter plot waar ik ooit aan schreef, het fragment gaat over een Caedesmaxilla Diaboli, de grootste en sterkste jager van de planeet Eden, die op een onbekende alien, die in zijn territorium is binnen gedrongen stuit. De jonge jager begaat de fout om de mens genaamd Smokes aan te vallen, en Edens sterkste jager word gedood door de sterkste jager van de Aarde.
Robert de vriendt
Robert De Vriendt is een artiest die fotos maakt en daar een sombere scene van composeert. Hierna schildert hij deze fotos over en krijgt hij een klein verhaal uit een reeks schilderijen, dit verhaal is meestal mysterieus en eng. Als opdracht moesten wij 5 fotos trekken en zelf zo een verhaal verzinnen. Ik noem deze, eenzame tocht. Het gaat over de laatste mens op aarde, achtergelaten in een eenzame lege planeet met de overschotten van de vervlogen beschaving waar hij ooit deel van uitmaakte als pijnlijke herinneringen van het leven dat hij heeft verloren. De man dwaalt nu eenzaam over het land op zoek naar eenderwelk vorm van intelligent leven terwijl zijn gelimiteerde tijd op deze verlaten planeet langzaam aan zijn einde komt.
Toybox
Ik was tijdens de klas tussen de lessen in enkele characters aan het tekenen. Als ik me verveel bedenk ik graag concepten voor imaginaire videogames die ik nooit zal maken omdat ik slecht ben in coden, en dit was zo een concept. En toen realiseerde ik me dat ik dit kon gebruikenvoor vorm kleur ruimte, dut ik her tekende een paar van mijn karakters in het groot met kleuren en arceringen en koos dan enkele characters die ik graag, the fellowship of the ringleaders noem, enkele clowns gemaakt van jongleer ballen, Popo (roze) pipi (geel) papa (groen) pupu (blauw) pepe (rood) en pypy (grijs). "Het zijn 6 broers die ooit met zen zessen samen de prins blij hielden, tot op een dag de prins verdween, en de koniging hen opsplitsten, elk volgden ze nu een andere lijder, behalve Pypy, hij werd in de speelgoedkist gegoeit en lag daar eenzaam en alleen om weg te rotten, als de prins 4 jaar later terug keert brengt hij de broers samen, maar als ze er achter komen dat het beter is dat ze apart blijven besluiten ze gewoon contact te houden en hun eigen levens te leiden. Maar dan lokt Pypy hen in de val en absorbeert hij hun zielen met een magische wand in zijn eigen zo dat ze nooit meer alleen zullen zijn. Alleen de prins kan hen nu redden." Ik tekende hen eerst met stiften waar ik ze allemaal hun originele kleur gaf, en dan nog eens met kleurpotlood waar ze hun geabsorbeerde kleuren hebben. daarna gebruikte ik gekleurde klei om hen te maken, helaas had ik alleen genoeg klei om Papa pepe en pupu te maken, en ook een nieuwe, bobo. ik zette ze dan op enkele dunnen stammen en nam er fotos van.
Sprout
Onze volgende opdracht was zeer speciaal, er werd van ons verwacht om een stop-motion video te maken, persoonlijk ben ik erg geïnteresseerd in het maken van animaties, alhoewel ik er wel nooit een heb gemaakt. Dit zal mijn eerste animatie zijn. Ik bedacht eerst een verhaal en concept, ik had het idee van een korte animatie van een vlinder die fladdert, ik wouw iets simpels maar ook uitdagend dat goed bij stop-motion past, en besloot dat een vlinder perfect zou zijn. Maar ik bleef meer en meer ideeën krijgen, toen besloot ik op een jong meisje dat de vlinder, nu een rosy maple mot, zou achtervolgen en speels probeert te vangen. Ik was hier nog niet helemaal blij mee en het voelde een beetje leeg, dus na wat denken realiseerde ik mij dat het geen goed thema had, dus ik koos het thema van volwassen worden, en heb hier vele details in proberen te stoppen. dan begon ik met het tekenen van mijn figuren op een blad, ik dacht aan hoe ik ze zou laten bewegen en baseerde hier mijn design op. van wegen het thema van volwassen worden en de setting van een bos gaf ik mijn hoofd karakter twee blaadjes op haar hoofd en noemde ik haar "Sproutly" wat Engels is voor het woord spruit, wat de eerste stage van de levenscyclus van een plant. ook maakte ik een derde karakter dat een ouder moet voorstellen, hierna knipte ik de karakters uit met papier, elk lichaamsdeel is een apart bewegend onderdeel die ik elk moest bewegen, op deze manier zorg ik voor een levendig en dynamische animatie. daarna snee ik de achtergronden uit en plakte die samen. En vervolgens kon ik van slag.
Met een scalpel, een ondergrond, een felle lamp en heel veel tape voor mijn GSM's standje kon ik van slag, om de donkere belichting van de terrible timbers te verkrijgen verhuisde ik naar een eenzaam donker klas lokaal. En na ongeveer 20 uur van heel precies kleine stukjes papier op de perfecte manier neer leggen, en hier een foto van te maken zonder dat het allemaal beweegt en verlegt, was ik eindelijk klaar met het visuele aspect van mijn video. Het laatste deel van mijn proces zou voor mij het gemakkelijkste zijn, ik en een vriend die muziek composeert besloten om samen te werken, en uiteindelijk maakte hij dit prachtige stuk dat op de achtergrond speelt, en met de tijd ook meer volwassen word. Dit was tot nu toe mijn favoriete opdracht en het heeft mij overgehaald dat ik absoluut iets met animatie wil doen. Hieronder vind U de video, ik hoop dat U "Sprout" leuk gaat vinden.
Cocon pop art
We leerde tijdens kunstgeschiedenis over pop art, en hierna gaf onze leerkracht ons de opdracht om hier een mindweb over te maken. Pop art word gekenmerkt door de waarom en niet de hoe, de context was zeer belangerijk. De originele golf aan pop art kwam uit een tijd van miserie, de wereldoorlog. Hier vanuit moesten wij een vrij project tekenen over de coronatijd en wat deze tijd met ons deed. Mijn 2020 Was een vreselijk jaar, en ik vond dat mezelf afzonderen, en verantwoordelijkheid nemen over een groep pas geboren kittens, mij echt hielp. Ik besloot mijn project te focussen op het eerste deel, en gebruikte een cocon als een symbool voor knus en veilig alleen zijn.
mot vlieger
Voor vorm kleur ruimte besloot ik voor kinetische kunst iets te maken, ik ben te koppig om niet iets met een mot te maken dus ik besloot om een mot vliegertje, ik sneed eerst twee sate stokjes op formaat, en dan sneed ik de vorm uit crepe papier. Ik maakte het patroon van een Atlas mot na, de Atlas mot is een van de grootste motten, en hierdoor kon ik de vlieger dus op formaat maken. Toen ik het uit probeerde werkte het helaas niet zoals ik gehoopt had, maar wel zoals ik verwacht had. Hoe dan ook, het was een leuk project om aan te werken.
